برقگير از وسايل ايمني مي‏باشد كه براي هدايت موجهاي ولتاژ ضربه‏اي به زمين و جلوگيري از ورود آنها به ايستگاههاي انتقال و توزيع نيرو بكار مي‏رود و معمولاً در انتهاي خط انتقال و در ورودي ترانسها نصب مي‏شود. ولتاژ شكست الكتريكي يك برقگير بايستي كمتر از ولتاژ شكست الكتريكي ايزولاسيون لايه تجهيزات نصب شده در پست باشد.و یا به عبارت دیگر: برقگیر یک رسانای الکتریسته است که یک سر آن متصل به زمین و سر دیگر آن منتهی به یک یا چند نوک تیز است که در بالای ساختمان نصب می‌شود. این جسم مسیر مستقیم کم مقاومتی را به‌زمین تأمین می‌کند.



برقگیر وسیله‌ای به‌منظور حفاظت دستگاه‌های الکتریکی مانند آنتن و خط انتقالی از برق آسمانی و معمولاً دارای مکانیزمی است که در برابر ولتاژهای معمولی یک مقاومت بالا و در مقابل ولتاژهای آنی بالا، یک مقاومت کم از خود نشان می‌دهد تا در حالت دوم ضربات الکتریکی را اتصال به‌زمین کند.

انواع برقـگیـر

1) برقگير ميـله‏اي

2) برقگير بـا فاصله هوايي

3) برقگير بـا مقاومت غير خطي

4) برقگير بدون فاصله هوايي

5) برقگير خـازنـي

6) برقگير فيوز

7)برقگیرها آرماتور

8)برقگیر نوع بافنتیل ( مقاومت های غیر خطی )

9) برقگیرهای نوع جرقه ای

برقگیـر میـله ای:

يكي از ساده‏ترين و ارزانترين برقگيرها كه از اولين برقگيرها مي‏باشند برقگير ميله‏اي هستند كه با وجود قديمي بودن امروزه نيز كاربردهاي زيادي دارد . اين برقگير عبارت است از دو ميله نوك‏تيز كه يكي در قسمت برقدار نصب شده و ديگري در زير ايزولاتور و يا بدنه نصب و به زمين اتصال مي‏يابد فاصله دو نوك متناسب با ولتاژ و شرايط و زمان اعمال ولتاژ روي سيستم قابل تنظيم است . تنظيم اين فاصله طوري كه در مقابل ولتاژ حداكثر سيستم پايدار بوده و فقط در برابر ولتاژهاي زياد تخليه الكتريكي صورت مي‏گيرد . البته تنظيم برقگير از حالت ايده‏آل دور بوده و مي‏توان گفت در يك باند ولتاژ عمل مي‏كند و مشخصه عملكرد دقيقي را براي آن نمي‏توان تصور كرد.

برقگیـر با فاصله هوايی:

نوع دیگری از برقگیرها که كاربرد بسیاری در پستهاي فشار قوی دارد ؛ برقگیر از نوع شاخكی می باشد . این نوع برقگیرها ساده ترین نوع برقگیر می باشند که به جرقه گیر (برقگیر با فاصله هوایی ) معروف هستند به مراتب از آنها در محلهای اتصال مقره به هادی یا اطراف بوشينگهاي ترانسهای توزیع دیده می شود.
همانطوریکه که می دانیم برقگیرها باید در برابر ولتاژ نامی شبکه مانند یک کلید باز رفتار کنند و در برابر ولتاژهای بیشتر از ولتاژ نامی شبکه مانند یک کلید بسته رفتار کنند.
در این نوع برقگیرها (برقگیر با فاصله هوایی) اگر ولتاژ بالا رود؛ بین شاخکها قوس برقرار شده و انرژی صائقه را به زمین منتقل شده و اين امر باعث می شود که تجهيز از بین نرود.

موارد استفاده برقگیـر با فاصله هوايی:
امروزه از این نوع برقگیرها فقط در موارد خاصی استفاده می شود که عبارتنداز:
1) برسر بوشينگهاي ترانسها (جهت حفاظت سيم پيچهاي ترانس)
2) در خطوط انتقال فشار قوی که به شکل حلقه ای هستند که هم نقش برقگیر را بازی می کنند و هم نقش حلقة کرونا را بازی می کنند.

برقگیـر با مقاومت غیر خطی:
اين نوع برقگير از يك يا چند خازن سري همراه با يك يا چند مقاومت غير خطي تشكيل شده است، اين خازنها كه اصولا ً بصورت فواصل هوايي مي‏باشد در حالت كار عادي سيستم از عبور جريان الكتريكي به داخل برقگير جلوگيري مي‏كنند. چنانچه ولتاژ سيستم به عللي بالا رود، فواصل هوايي بين خازنها هادي شده و جريان الكتريكي عبور مي‏كند عبور جريان از مقاومت غير خطي ميزان افت و ولتاژ دو سر برقگير را مشخص مي‏كند .
فواصل هوايي موجود در برقگير بايد طوري باشد كه در مقابل حداكثر ولتاژ كار سيستم مقاوم بوده ولي اگر به عللي اضافه ولتاژ اعمال شده اتصال كوتاه شود پس از برقراري شرايط عادي بتواند جريان را قطع كند كه اين كار توسط مقاومت هاي غير خطي انجام مي‏گيرد . مجموعه قسمت خازن‏ها و مقاومت غير خطي در داخل يك ايزولاتور ساخته شده از مواد عايقي قرار مي‏گيرند . انتخاب چند خازن در برقگير بجاي يك خازن به اين دليل صورت مي‏گيرد كه استقامت برقگير در مقابل ولتاژهاي برگشتي زياد گردد براي اينكه تقسيم ولتاژهاي روي خازن‏ها بطور مساوي انجام گيرد. يك سري خازن و مقاومت موازي در دو سر فاصله‏هاي هوايي قرار مي‏دهند و اين كار را درجه‏بندي ولتاژ مي‏گوئيم، يعني يكنواخت نمودن توزيع ولتاژ در روي خازنهاي متوالي .

همانطور که در شکل دیده می شود برقگیرها در قسمت فوقانی خود مجهز به یک وسیله حلقه ای شکل هستند که این وسیله به حلقه کرونا یا کروناگیر معروف می باشد .
همانطور که می دانیم پدیدة کرونا تخلیه الکتریکی ناقص در یک میدان غیر یکنواخت می باشد . در پستهاي فشار قوی این پدیده بالاخص در محل های اتصال هادیها به تجهیزات دیده می شود .
لذا برای برطرف کردن این عیب باید میدان را در این نواحی یکنواخت کنند تا اثرات مخرب کرونا کمتر گردد . برقگیرهایی که امروز در پستها بکار می روند از نوع ZNO می باشند که در داخل آنها قرص هایی از جنس اکسید رویZNO می باشد که بسته به سطح ولتاژ شبکه تعداد آنها متغیر است

برقگیـر با مقاومت غیر خطی:
همانطور که می دانیم این برقگیرها باید همانند یک مقاومت غیر خطی عمل کنند یعنی در برابر ولتاژ نامی شبکه امپدانس بالایی را از خود نشان دهند و در برابر ولتاژهای بالاتر از ولتاژ نامی شبکه امپدانس کمی را از خود نشان دهند تا تخلیه صورت گیرد . لذا قرص های اکسید روی بکار رفته در برقگیرهای امروزی در واقع نقش مقاومت غیر خطی را بازی می کنند که دارای جریان نشتی بسیار کمی می باشند (در حالتNormal شبکه) لذا به روی این قرص ها ولتاژ تقسیم می گردد.
حال اگر میدان غیر یکنواخت باشد قاعدتاً تقسیم ولتاژ بر روی قرص ها یکسان نخواهد بود؛ در این صورت یک قرص و به خصوص قرص های بالایی ولتاژ بالاتری را از سایر قرص ها متحمل می شوند و زودتر آسیب می بینند و این امر سبب عملکرد نادرست برقگیر می شود لذا اگر بتوانند به طریقی میدان را یکنواخت کنند ( به حالت یکنواخت نزدیک کنند ) تقسیم ولتاژ بین قرصها شکل متعادل تری را به خود می گیرد و قاعدتاً عمر قرصها افزایش می یابد و عملکرد برقگیرها بهتر میگردد.
برای این کار از وسیله ای به نام کروناگیر یا حلقه کرونا استفاده می کنند؛ که در حقیقت هم میدان را به سمت یکنواختی سوق می دهد و هم تقسیم ولتاژ را به روی قرص ها به حالت متعادلی نزدیک می نماید.

برقگیـر بدون فاصله هوايی:
يك نوع برقگير بدون فاصله هوايي امروزه بكار مي‏رود كه خازنهاي سري آن از قطعات اكسيد روي مي‏باشد كه اين قطعات بصورت قرصهايي با اندازه‏هاي مختلف ساخته شده و روي هم قرار مي‏گيرند. اين برقگيرها از نظر ساخت ساده‏تر بوده و داراي حجم كمتري نيز مي‏باشد. اين برقگيرها مي‏توانند در ولتاژهاي پائين‏تر عمل كنند بنابراين سطح ولتاژ حفاظت تجهيزات را نيز مي‏توان پائين‏تر آورد و در نتيجه در هزينه‏ها صرفه‏جويي نمود و جريان نشتي در اين نوع برقگيرها كمتر است يا تقريباً صفر است.

برقگیـر خـازنی:
اين نوع برقگير براي ولتاژهاي فشار ضعيف استفاده مي‏شود كه انرژي اعمال شده حاصل از موج ولتاژ در خازن ذخيره مي‏شود.
برقگیـر فيـوزی:
اين نوع برقگير نيز طوري ساخته مي‏شود كه در مقابل اضافه‏ ولتاژ كه سبب عبور جريان زيادي از برقگير بشود مي‏سوزد و جرقه داخل آن توسط گاز يا مواد نسوز درون آن خاموش مي‏شود و اكثراً بعنوان حفاظت ثانويه بكار مي‏رو برقگیرهای نوع جرقه ای :

برقگیری است كه ما بین سیم انتقال انرژی و زمین بسته میشود و تشكیل شده از دو گلوله در فاصله ای محاسبه شده كه به محض رسیدن موج سیار فشار قوی به نقطه ای برقگیر قرار دارد ، بین این دو گلوله جرقه میزند و بار الكتریكی به زمین هدایت میشود و بدین ترتیب تخلیه میشود .بزرگترین عیب این برقگیرها تاخیر بسیار زیاد در ایجاد جرقه است ( تخلیه الكتریكی )، زمان لازم برای آماده سازی جرقه كامل بین دو الكترود در حدود 3- 10 تا 8- 10 ثانیه طول می كشد .

برقگیرها آرماتور :

معمولاً جهت حفاظت ترانسفورماتورها در مقابل اختلاف سطح زیاد طول مقره های عبوری ترانسفورماتورها    ( بوشینگها ) از دو میله فلزی شاخكی در دو سر ایزولاتور نصب میشود ، اختلاف سطح را بطور مصنوعی قدری كوتاه تر می كنند ، فاصله هوایی دو الكترود باید بقدری باشد كه اگر ولتاژ دو سر ایزولاتور به اندازه 5/1 تا 2 برابر ولتاژ نرمال ترانسفورماتور برسد این الكترود هیچگونه تخلیه الكتریكی حاصل نشود این برقگیرها عملاً جهت حفاظت بوشینگ های ترانسفورماتور استفاده میشود ، زیرا در صورت نبودن این شاخك ها تخلیه الكتریكی ناچاراً از روی مقره ها صورت میگیرد و باعث  شكستن و از بین رفتن لعاب مقره ها   (بوشینگ ها )

می شود .

برقگیر نوع بافنتیل ( مقاومت های غیر خطی ):

برقگیری است كه در موقع كار عادی شبكه ، هیچگونه جریانی از آن عبور نمی كند و در موقع اضافه ولتاژ بصورت هادی در آمدهو عمل تخلیه را انجام میدهد و به محض رفع اضافه ولتاژ بصورت عادی در آمده و بكارش ادامه می دهد . مقاومت متغیر این نوع برقگیرها را طوری انتخاب میكنند كه افت ولتاژ دو سر برقگیر از ولتاژ نامی شبكه كمتر نشود .

كنتور های برقگیر كه میتواند برای هر فاز و یا برای هر سه فاز یك كنتور باشد ، عمل ثبت تعداد دفعات تخلیه را انجام میدهد . یعنی نمراتوری در آن تعبیه شده كه با هر بار عملكرد آن ، یك شماره می اندازد .

برقگیرهای نوع جرقه ای :

برقگیری است كه ما بین سیم انتقال انرژی و زمین بسته میشود و تشكیل شده از دو گلوله در فاصله ای محاسبه شده كه به محض رسیدن موج سیار فشار قوی به نقطه ای برقگیر قرار دارد ، بین این دو گلوله جرقه میزند و بار الكتریكی به زمین هدایت میشود و بدین ترتیب تخلیه میشود .بزرگترین عیب این برقگیرها تاخیر بسیار زیاد در ایجاد جرقه است ( تخلیه الكتریكی )، زمان لازم برای آماده سازی جرقه كامل بین دو الكترود در حدود 3- 10 تا 8- 10 ثانیه طول می كشد .

محل نصب برقگیـر:

برقگير بايد در ورودي پستهاي ترانس قبل از كليه تجهيزات و تا حد ممكن نزديك به آنها نصب گردد. علاوه بر برقگيري كه در ورودي پستهاي ترانس نصب مي‏شود قبل از تجهيزات مهم مانند ترانسفورماتورهاي قدرت نيز جداگانه برقگير نصب مي‏شود. معمولاً در مسير برقگير به زمين يك شماره انداز قرار مي‏دهند كه مي‏تواند تعداد دفعات تخليه موجهاي ولتاژ ضربه‏اي بر روي برقگير را ثبت نمايد.

تست برقگیرها :

مهمترین تستی كه در محل پست بروی برقگیرها انجام میشود ، تست عایقی آن است بدین منظور عایقی نقطه اولیه برقگیر را نسبت به زمین بررسی میكنند . در مرحله بعد میزان عایقی انتهای برقگیر ( پایه ها ) را بررسی میكنند . در زمان تست لازم است كه اتصالات آن باز شده باشد .

برای تست كنتور های برقگیر نیز با شارژ خازنی میتوان ولتاژ لحظه ای را ایجاد نمود تا عملكرد آنرا بررسی كرد . برای اینكار میتوان از خازنهای ولتاژ متناوب یا ولتاژ مستقیم استفاده نمود و پس از شارژ آنرا به دو سر كنتور زده و تست نمود .

برق گیر هواپیما :

اگر هواپیما بین دو ابر دارای بار الکتریکی پرواز کند مشکلی برای مسافران درون آن پیش نمی آید. زیرا هواپیما مانند یک قفس فاراده عمل می کند.یعنی چون جنس هواپیما از مواد رسانای الکتریکی است و میدان الکتریکی در داخل جسم رسانا صفر می باشد، برای مسافران فرقی نمی کند که هواپیما در میدان الکتریکی حرکت کند یا خیر. اما وجود بار الکتریکی در محیط ممکن است بر هواپیما تاثیر گذارد که با استفاده از نیروی موتور می توان بر آن غلبه نمود.

چگونه یک هواپیما از ضربه صاعقه در امان می ماند؟
نظربه اینکه لایه بیرونی اغلب هواپیماها عمدتاٌ از آلومینیوم ساخته شده است که هادی خوب الکتریسیته است. راز سالم ماندن هواپیما در میان ضربات صاعقه این است که در هواپیما اجازه روان شدن جریان الکتریکی از میان پوسته هواپیما تا نقطه تمـاس آن بـه بعضـی نقاط دیگـر بـدون وقـفه یـا انحـراف بـه درون هـواپـیمـا داده می شود.تخمینها نشان می دهند که هر خط هوایی تجاری بطور متوسط یک ضربه صاعقه در طول سال می خورد ولی آخرین صدمه ای که از برخورد هواپیما با صاعقه بود در سال 1967 اتفاق افتاد موقعی که مخزن سوخت منفجر شد و این باعث شد که هواپیما صدمه ببیند و سقوط کند.بطور عمومی اولین جایی که با رعد و برق در تماس است ، سر یا ته ( دماغ یا نوک قوس دار و منحنی شکل ) است. زمانی که هواپیما از میان ناحیه ای از بارهای مثبت شروع به پرواز می کند ، صاعقه از میان پوسته هواپیما بوجود می آید وشروع به حرکت می کند و به سمت ناحیه حد انتهایی می رسد . این کار اغلب در دم بوجود می آید .(همانطور که قانون گاوس بیان نموده است.) مساله دیگری که مربوط به صاعقه می شود، تاًثیرگذاری بر روی کامپیوترها و تجهیزات پرواز است. عایق بندی و جرقه گیرها اطمینان می دهند که جریانهای الکتریکی ایجاد شده اثری بر روی بردهای الکترونیکی هواپیماهای مدرن نداشته باشند و صدمه ای به مایلها سیم بندی الکتریکی در هواپیما نمی رسانند. تمام قطعاتی که برای عملکرد هواپیماهای تجاری حیاتی هستند باید از مقررات هواپیمایی FAA که برای تمام هواپیماهایی که در ایالات متحده پرواز می کنند وضع شده است ، پیروی کنند. هواپیما و بخصوص بدنه هواپیما و نه افراد داخل آن ، بوسیله دوچیز از ضربات صاعقه نجات می یابند. اولین و مهمترین چیز فکر خلبان و پیشگویی های هواشناسی است که پیش بینی می کند وتشخیص می دهد که در کجا احتمال برخورد با طوفانهای تند است. و دومی از طریق یک دستگاه کوچک ناآشنا با نام فتیله استاتیک (Static Wick) است . بیشتر هواپیماها به داخل طوفانهای رعد وبرق نمی روند و مستقیماٍ در جایی که حتی احتمال رعد وبرق هم است پرواز نمی کنند. آن چیزی که ما از رعد و برق می بینیم یک میل به موازنهٌَُِ ، از سیل بزرگی از الکترونهاست که از طریق ابر به ابر و یا از طریق ابر به زمین اتفاق می افتد. در هر صورت مقدار زیادی از الکترونها به گوشه ابر شارش پیدا می کنند و الکتریسته راه خودش را از جایی به جای دیگر از طریق چیزی که ما به آن فرمانده قدم (Step Leader) می گوییم ، پیدا می کند. نیروی عمودی ابر شروع به جذب الکترونها از سطح زمین می کند و این الکترونها بر روی هر چیزی که بار الکتریکی را جذب می کند ( مثل یک نرده ) یا یک برجستگی (مثل یک انسان) ویا هردو (مثل تیرچراغ برق یا تلفن) می نشینند. بارهای الکتریکی شروع به پایین آمدن می کنند و در این حال به هوا برخورد می کنند و آنرا یونیزه می کنند تا اینکه leader به طرف پایین برخورد کند . یک هواپیما در بین قسمتهای بالایی ابر که شارژ شده که برای step leaderها نقش یک معبر را دارد پرواز می کند و قابلیت این را دارند که هر کدام را در یک جهت تولید کند. اگر هر کدام از آنها به یک leader که در حال پایین آمدن به سطح زمین است برخورد کند صاعقه پیش می آید. هواپیما با استفاده از چیزی که به آن Static Wick یا فتیله ایستا نامیده می شود سعی در پراکنده کردن این Step leaderها می کند. یک فتیله ایستا یک قطعه آهنی است که به بدنه هواپیما با یک یا دو میخ یا سوزن در ته آن بطور الکتریکی اتصال دارد.آن جای پوشش فایبرگلاسی است که برقگیر است و از هواپیما نیز جداست. برای اینکه میـخها در اطراف آنها بارالـکتریکی را متمرکز کنند به بدنه هواپیـما متصـل شده اند. آنها به هواپیما اجازه می دهند که هر بار ساکن الکتریکی را که ممکن است در داخل هواپیما ساخته شود پراکنده کنند.همچنین اگر رعد وبرق به هواپیما برخورد کرد ، این شانس وجود دارد که الکتریسته به درون پراکنده کننده ها برود و داخل هواپیما نشۀود. . بنابراین موقعی که بحث می شود که چگونه هواپیما از ضربات صاعقه مصون می ماند ، بهترین گزینه خلبان است که قبل از اینکه پرواز کند هوا را چک می کند و تصمیمهای هوشمندانه ای برای پرواز به منطقه مذکور اتخاذ می کند. اگر یک هواپیما مجبور شود که در داخل طوفان برود، فتیله های ایستا بر روی بالها و انتهای تیغه پرواز موتور باید هواپیما را سالم نگه دارند.

صاعقه گير چگونه عمل مي کند؟

درست قبل از حدوث صاعقه بطور طبيعي محتوي الکتريکي اتمسفر بطور ناگهاني افزايش مي يابد. اين تغيير وضعيت توسط واحد جرقه زن حس و کنترل مي شود صاعقه گيرهاي الکترونيکي RPEVECTRON 2 انرژي موجود در هواي متلاطم پيش از طوفان را (که حدود چندين هزار ولت بر هر متر است) جذب و در واحدهاي جرقه زن ذخيره مي نمايد و در نهايت واحد جرقه زن با تخليه بار الکتريکي خازنها بين الکترودهاي فوقاني و الکترود مرکزي اش هواي اطراف را يونيزه مي نمايد.

اصول عملکرد:

عمليات يونيزاسيون در نوک صاعقه گير به شرح زير تفسير مي شود:

الف- آزاد سازي کنترل شده يونها
واحد جرقه زن (TRIGGERING) صاعقه گيرهاي RPEVECTRON شرايطي را ايجاد مي کند تا چشمه جوشاني از يون (کرونا) در اطراف ميله نوک تيز فراهم شود. دقت عمل اين واحد بايد به گونه اي کنترل شده باش که آزاد سازي يونها را درست چند ميکرو ثانيه قبل از حدوث و تخليه صاعقه صورت دهد.

ب- اثر کرونا و واحد جرقه زن
حضور حجم وسيع بازهاي الکتريکي در اطراف ميله نوک تيز صاعقه گير پس از يونيزاسيون توسط واحد جرقه زن سبب مي شود تا پديده طبيعي تجمع بازهاي الکترونيکي اطراف ميله (Corona effect) تقويت و تشديد شود.

ج- تسريع در بروز علمدار حمله زميني
صاعقه گيرهاي RPEVECTRON طوري طراحي شده اند که ارسال علمدار حمله زميني را خيلي زودتر از نقاط هم ارتفاع مشابه همان محدوده به انجام برسانند و اين به معني تشکيل نقطه ترجيهي دريافت صاعقه در منطقه تحت حفاظت با RPEVECTRON نسبت به ساير نقاط مي باشد.

يک ميله ساده صاعقه گير را با يک صاعقه گير الکترونيکي (RPEVECTRON) در شرايط مساوي (نصب) در آزمايشگاه مورد بررسي قرار مي دهيم. بدينصورت که از اين منبع صاعقه مصنوعي (خازنهاي باردار شده) متساوي الفاصله هر دو را مورد حمله قرار مي دهيم. مشاهده مي شود که صاعقه گير الکترونيکي چندين ميکروثانيه زودتر از ميله ساده به واقعه عکس العمل نشان مي دهد اين اختلاف زمان را با (T) بنام زمان جرقه زني (TRIGGERING TIME) نامگذاري کرده اند.

در نهايت (T) به عنوان ابزار اندازه گيري کيفيت عملکرد صاعقه گير الکترونيکي و ميله هاي ساده انتخاب شد و طبق استاندارد NF C 17-102 مبناي مقايسه انواع صاعقه گيرها و اساس محاسبه شعاع حفاظت آنها قرار گرفته است

محدوده حفاظت:

هدف از نصب ساعقه گير روي بام ساختمان ايجاد يک حوزه حفاظتي براي ساختمان است و حداکثر فاصله از محل نصب صاعقه گير که تحت حفاظت قرار مي گيرد (در ارتفاع محل نصب پايه صاعقه گير) شعاع حفاظتي ناميده مي شود.

شعاع حفاظتي صاعقه گير الکترونيکي PREVECTRON 2 با استفاده از جديدترين استاندارد NF C 17-102 (جولاي ١٩٩٥) و فرمولهاي اين استاندارد به شرح زير محاسبه شده اند.

محاسبات ارائه شده در جداول مقابل براساس چند پارامتر زير بدست آمده است:

١- تفاوت زمان تخليه صاعقه توسط صاعقه گيرهاي الکترونيکي و صاعقه گيرهاي ساده (t) که توسط C.N.R.S تائيد شده و نوع صاعقه گير مورد نظر بدست مي آيد. سپس با استفاده از فرمول

فاصله اي که نقطه دريافت صاعقه از نوک صاعقه گير دور مي شود محاسبه خواهد شد.

٢- براساس مشخصه هاي ساختمان يا پروژه، ضميمه B استاندارد NF C 17-102 و نرم افزار INDELEC ( که طبق استاندارد فوق تدوين شده) کلاس حفاظتي مورد نظر را انتخاب مي نمائيم. سپس با عنايت به کلاس حفاظت قطر کره فرضي را (D) از جدول استخراج مي نمائيم.

٣- ارتفاع واقعي نصب صاعقه گير از روي سطح مورد نظر را براي تعيين شعاع حفاظتي بدست مي آوريم.

وقتي h بزرگتر از ٥ متر باشد.
                   
وقتي h کوچکتر از ٥ متر باشد. شعاع حفاظتي از جداول همين صفحه استخراج مي شود.
h = ارتفاع واقعي نصب صاعقه گير نسبت به سطح مورد نظر جهت محاسبه شعاع حفاظت فاصله اي که صاعقه گير نقطه دريافت صاعقه را طبق تئوري گوي غلطان از ساختمان دور مي کند